Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

of a freeman

  • 1 Liberalis

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > Liberalis

  • 2 liberalis

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > liberalis

  • 3 liberaliter

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > liberaliter

  • 4 ingenua

    ingĕnŭus, a, um, adj. [ingeno, ingigno].
    I.
    Native, indigenous, not foreign.
    A.
    Lit.:

    fontes,

    Lucr. 1, 230:

    tophus,

    produced in the country, Juv. 3, 20.—
    B.
    Transf., inborn, innate, natural:

    inest in hoc amussitata sua sibi ingenua indoles,

    Plaut. Mil. 3, 1, 38:

    color,

    natural color, Prop. 1, 4, 13. —
    II.
    Free-born, born of free parents.
    A.
    In gen.: ingenuus homo meant formerly one born of a certain or known father, who can cite his father:

    en unquam fando audistis patricios primo esse factos, non de caelo demissos, sed qui patrem ciere possent, id est nihil ultra quam ingenuos,

    Liv. 10, 8, 10:

    ingenui clarique parentes,

    Hor. S. 1, 6, 91; 1, 6, 8.—Esp., subst.: ingĕnŭus, i, m., and ingĕnŭa, ae, f., a free-born man or woman: ingenui sunt qui liberi nati sunt;

    libertini, qui ex justa servitute manumissi sunt,

    Gai. Inst. 1, 11:

    tutela liberantur ingenuae, etc.,

    id. ib. 1, 194;

    but this word differs from liber, inasmuch as the latter signifies also a freedman,

    Plaut. Mil. 4, 1, 15:

    ingenuamne an libertinam,

    id. ib. 3, 1, 189:

    omnis ingenuorum adest multitudo,

    Cic. Cat. 4, 7, 15: Patricios Cincius ait appellari solitos, qui nunc ingenui vocentur, Paul. ex Fest. p. 241 Müll.: libertinos ab ingenuis adoptari posse, Masur. ap. Gell. 5, 19, 11.—
    B.
    In partic.
    1.
    Worthy of a freeman, noble, upright, frank, candid, ingenuous (syn. liberalis):

    nihil apparet in eo ingenuum,

    Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Off. 1, 42:

    timiditas,

    id. de Or. 2, 3:

    dolor,

    id. Phil. 10, 9, 18:

    vita,

    id. Fam. 5, 21, 3: est animi ingenui (with inf.), id. ib. 2, 6, 2:

    ingenuis studiis atque artibus delectari,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    (with humanae) artes,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    ingenui vultus puer ingenuique pudoris,

    Juv. 11, 154:

    amor,

    Hor. C. 1, 27, 16:

    per gemitus nostros ingenuasque cruces,

    and by such sufferings on the part of a freeman as belong only to slaves, Mart. 10, 82, 6:

    fastidium,

    Cic. Brut. 67:

    aperte odisse magis ingenui est, quam, etc.,

    id. Lael. 18, 65:

    astuta ingenuum vulpes imitata leonem,

    Hor. S. 2, 3, 186.—
    2.
    Weakly, delicate, tender (free-born persons being less inured to hardships than slaves; poet.):

    invalidae vires, ingenuaeque mihi,

    Ov. Tr. 1, 5, 72:

    gula,

    Mart. 10, 82, 6.—Hence, adv.: ingĕnŭē, in a manner befitting a person of free or noble birth, liberally; openly, frankly, ingenuously:

    educatus,

    Cic. Fin. 3, 11, 38:

    aperte atque ingenue confiteri,

    id. Fam. 5, 2, 2; id. Att. 13, 27, 1:

    pro suis dicere,

    Quint. 12, 3, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ingenua

  • 5 ingenuus

    ingĕnŭus, a, um, adj. [ingeno, ingigno].
    I.
    Native, indigenous, not foreign.
    A.
    Lit.:

    fontes,

    Lucr. 1, 230:

    tophus,

    produced in the country, Juv. 3, 20.—
    B.
    Transf., inborn, innate, natural:

    inest in hoc amussitata sua sibi ingenua indoles,

    Plaut. Mil. 3, 1, 38:

    color,

    natural color, Prop. 1, 4, 13. —
    II.
    Free-born, born of free parents.
    A.
    In gen.: ingenuus homo meant formerly one born of a certain or known father, who can cite his father:

    en unquam fando audistis patricios primo esse factos, non de caelo demissos, sed qui patrem ciere possent, id est nihil ultra quam ingenuos,

    Liv. 10, 8, 10:

    ingenui clarique parentes,

    Hor. S. 1, 6, 91; 1, 6, 8.—Esp., subst.: ingĕnŭus, i, m., and ingĕnŭa, ae, f., a free-born man or woman: ingenui sunt qui liberi nati sunt;

    libertini, qui ex justa servitute manumissi sunt,

    Gai. Inst. 1, 11:

    tutela liberantur ingenuae, etc.,

    id. ib. 1, 194;

    but this word differs from liber, inasmuch as the latter signifies also a freedman,

    Plaut. Mil. 4, 1, 15:

    ingenuamne an libertinam,

    id. ib. 3, 1, 189:

    omnis ingenuorum adest multitudo,

    Cic. Cat. 4, 7, 15: Patricios Cincius ait appellari solitos, qui nunc ingenui vocentur, Paul. ex Fest. p. 241 Müll.: libertinos ab ingenuis adoptari posse, Masur. ap. Gell. 5, 19, 11.—
    B.
    In partic.
    1.
    Worthy of a freeman, noble, upright, frank, candid, ingenuous (syn. liberalis):

    nihil apparet in eo ingenuum,

    Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Off. 1, 42:

    timiditas,

    id. de Or. 2, 3:

    dolor,

    id. Phil. 10, 9, 18:

    vita,

    id. Fam. 5, 21, 3: est animi ingenui (with inf.), id. ib. 2, 6, 2:

    ingenuis studiis atque artibus delectari,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    (with humanae) artes,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    ingenui vultus puer ingenuique pudoris,

    Juv. 11, 154:

    amor,

    Hor. C. 1, 27, 16:

    per gemitus nostros ingenuasque cruces,

    and by such sufferings on the part of a freeman as belong only to slaves, Mart. 10, 82, 6:

    fastidium,

    Cic. Brut. 67:

    aperte odisse magis ingenui est, quam, etc.,

    id. Lael. 18, 65:

    astuta ingenuum vulpes imitata leonem,

    Hor. S. 2, 3, 186.—
    2.
    Weakly, delicate, tender (free-born persons being less inured to hardships than slaves; poet.):

    invalidae vires, ingenuaeque mihi,

    Ov. Tr. 1, 5, 72:

    gula,

    Mart. 10, 82, 6.—Hence, adv.: ingĕnŭē, in a manner befitting a person of free or noble birth, liberally; openly, frankly, ingenuously:

    educatus,

    Cic. Fin. 3, 11, 38:

    aperte atque ingenue confiteri,

    id. Fam. 5, 2, 2; id. Att. 13, 27, 1:

    pro suis dicere,

    Quint. 12, 3, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ingenuus

  • 6 cliēns

        cliēns entis ( gen plur. -entium; rarely -entum, H.), m    [for cluens, P. of clueo], a personal dependant, client (a freeman, protected by a patron; he received from him an allotment of land or of food, and accompanied him in war): Roscii: Cliens amicus hospes nemost vobis? T.—A client, retainer, follower: coëgit clientīs suos, Cs.—A companion, favorite: iuvenum nobilium, H.—Of nations, subject allies, dependants, vassals, Cs. — Fig.: cliens Bacchi, under the protection of Bacchus, H.
    * * *
    I
    client, dependent (of a patron), vassal; client state/its citizens, allies
    II

    Latin-English dictionary > cliēns

  • 7 ingenuus

        ingenuus adj.    [1 in + GEN-], native, indigenous: tophus, Iu.— Natural: color, Pr.—Free-born, of free parents: mulieres: duobus ingenuis ortus, L.: parentes, H.— Subst: quid est turpius ingenuo, quam, etc.: ingenuam nactus es (sc. uxorem), T.—Like a freeman, noble, upright, frank, candid, open, ingenuous: nihil apparet in eo ingenuum: vita: Ingenui voltūs puer, Iu.: aperte odisse magis ingenui est, quam, etc.: ingenuum volpes imitata leonem, H.: vires, tender, O.
    * * *
    ingenua, ingenuum ADJ
    natural, indigenous; free-born; noble, generous, frank

    Latin-English dictionary > ingenuus

  • 8 līber

        līber era, erum, adj. with comp. and sup.    [LIB-], free, unrestricted, unrestrained, unimpeded, unembarrassed, unshackled: ad scribendi licentiam: integro animo ac libero causam defendere, unbiassed: liberi ad causas solutique veniebant, under no obligations: vox, L.: libera Verba animi proferre, Iu.: tibi uni vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera: liberum est alcui non adesse, he is free: libero, quid firmaret ( abl absol.), i. e. with full power to ratify, Ta.: mandata, unlimited authority, L.: faenus, unrestricted, L.: custodia, i. e. surveillance without imprisonment, L.: in liberis custodiis haberi, S.: suffragia, the right of voting freely, Iu.: aedes, free quarters (for ambassadors in Rome), L.: lectulus, i. e. single: toga, i. e. a man's, O.: liberas fruges ferre, i. e. spontaneous, H.: agri, untaxed: neque Turno mora libera mortis, i. e. nor is he free to delay death, V.: vina, freeing from care, H.: hoc liberiores et solutiores sumus, quod, etc.: pöeta, verborum licentiā liberior. liberiores litterae: amicitia, more unrestrained: (flumina) Liberioris aquae, less impeded, O.: (Tiberinus) campo liberiore natat, more open, O.: liberrime Lolli, most frank, H.: indignatio, most outspoken, H.: ab omni sumptu, exempt: (consul) a deliciis, uninfluenced: ab observando homine perverso, i. e. from all regard for, etc.: animus a partibus rei p., S.: animus omni curā, free: animus religione, L.: (equus) liber habenis, V.: liber laborum, H.— Free, not subject, not slave: neque vendendam censes Quae liberast, T.: dis habeo gratiam Quom aliquot adfuerunt liberae (as competent to testify), T.: populus: (civitates) liberae atque inmunes, free from service, L.: Roma, Iu.: Devota morti pectora libera, i. e. delivering from servitude, H.—As subst m.: (adsentatio) ne libero quidem digna, a freeman.—As subst n.: libera meliore iure sunt quam serva, i. e. the law is on the side of freedom.—Unbridled, unchecked, free, unrestrained, licentious: adulescens, T.: sit adulescentia liberior, somewhat freer: libero mendacio abuti, L.
    * * *
    I
    libera -um, liberior -or -us, liberrimus -a -um ADJ
    free (man); unimpeded; void of; independent, outspoken/frank; licentious; idle
    II
    children (pl.); (sg. VOC) child
    III
    book, volume; inner bark of a tree

    Latin-English dictionary > līber

  • 9 līberālis

        līberālis e, adj. with comp. and sup.    [1 liber], of freedom, relating to freedom: nam ego liberali illam adsero causā manu, formally assert that she is free-born, T.: Coniugium, of free persons, T.— Befitting a freeman, dignified, honorable, ingenuous, gracious: forma praeter ceteras, T.: liberalissima studia: spes liberalioris fortunae, of a higher station, L.: responsum, gracious.—Bountiful, generous, munificent, liberal: liberales (sunt), qui aes alienum suscipiunt amicorum: liberalissimi et beneficentissimi: ex sociorum fortunis, S.: pecuniae, S.: viaticum, ample: epulae, Ta.
    * * *
    liberalis, liberale ADJ
    honorable; courteous, well bred, gentlemanly; liberal; generous

    Latin-English dictionary > līberālis

  • 10 līberālitās

        līberālitās ātis, f    [liberalis], a characteristic of a freeman, ingenuousness, frankness, affability: liberalitate liberos Retinere, T.: homo non liberalitate popularis.— Generosity, liberality: bona aliena largiri liberalitas vocatur, S.: beneficentia, quam liberalitatem appellari licet: in sorores.— A gift, present, Ta.
    * * *
    courtesy, kindness, nobleness; generosity; frankness; gift

    Latin-English dictionary > līberālitās

  • 11 līberāliter

        līberāliter adv. with comp. and sup.    [liberalis], like a freeman, nobly, ingenuously, liberally, courteously, graciously: educatus: vivere: servire, i. e. properly, T.: respondere, Cs.— Bountifully, profusely, generously, liberally: benigne ac liberaliter: instructus, Cs.: vivo paulo liberalius: liberalissime polliceri.
    * * *
    graciously, courteously; liberally

    Latin-English dictionary > līberāliter

  • 12 līberē

        līberē adv. with comp.    [1 liber], freely, unrestrictedly, without hinderance: animus movetur: Liberius vivendi potestas, T.— Openly, boldly, frankly: consilium dare: ut ingredi libere (oratio) videatur: liberius loqui: liberius si Dixero quid, H.: tellus Omnia liberius ferebat, spontaneously, V.— Like a freeman, liberally: educti, T.
    * * *
    freely; frankly; shamelessly

    Latin-English dictionary > līberē

  • 13 nōmen

        nōmen inis, n    [GNA-], a means of knowing, name, appellation: qui haec rebus nomina posuerunt: ludi, Pythia perdomitae serpentis nomine dicti, O.: eique morbo nomen est avaritia: canibus pigris... Nomen erit pardus, tigris, leo, Iu.: puero ab inopiā nomen Egerio est inditum, L.: Aeneadasque meo nomen de nomine fingo, V.: Nomine quemque vocans, by name, V.: nomina dare, enlist, L.: ab re nomen habet (terra), is named for, L.: turris quae nomen ab insulā accepit (i. e. nominatur), Cs.: qui litteras exitialīs Demetrio sub nomine Flaminini adtulerant, in the name of, L.: me imperatoris nomine appellare, hail me imperator, Cs.: infaustum interluit Allia nomen, V.: Et diversa trahunt unum duo nomina pectus, i. e. mother and sister, O.— A gentile name (the middle name of a Roman freeman): apud illos Fabrorum nomen est amplissimum; cf. tamquam habeas tria nomina, i. e. as if you were a Roman, Iu.—In law: nomen alicuius deferre, to bring an accusation against, accuse: nomen huius de parricidio deferre: nomen recipere, to entertain an accusation: si quis Sthenium reum facere vellet, sese eius nomen recepturum.—Meton., a bond, note, demand, claim, debt. tibi certis nominibus pecuniam debere, on good bonds: falsum perscribere nomen?: nomina sua exigere, collect one's debts: in socios nomina transcribere, substitute the names of socii as debtors, L.: Qui venit ad dubium grandi cum codice nomen, to sue for a doubtful debt, Iu.: nomina se facturum, quā ego vellem die, create a written obligation by a bookentry.—A debtor: hoc sum adsecutus, ut bonum nomen existimer, i. e. a good payer.—With a gentile adj., a dominion, nation, power, army: gens infestissuma nomini Romano, S.: concitatis sociis et nomine Latino: Volscum nomen prope deletum est, L.—Poet., of one person: Silvius, Albanum nomen, tua proles, V.—Fig., name, fame, repute, reputation, renown: huius maius nomen fuit: magnum in oratoribus nomen habere: qui nomini officient meo, L.: Multi Lydia nominis, H.: sine nomine plebs, inglorious, V.—Poet., of things: Nec Baccho genus aut pomis sua nomina servat, V.— A title, pretext, pretence, color, excuse, account, sake, reason, authority, behalf: alio nomine abstulisse: legis agrariae simultatione atque nomine: haec a te peto amicitiae nostrae nomine: eo nomine, on that account: Quocumque nomine, for whatsoever purpose, H.: tuo nomine gratulabantur, on your account: Antonio tuo nomine gratias egi, on your behalf: quem tibi suo nomine commendo, for his own sake: aetatis nomine ‘filia’ dixit, on account of, O.: acceptā ex aerario pecuniā tuo nomine, on your responsibility: aes alienum meis nominibus solvere, contracted by me, S.— A name (opp. to reality): me nomen habere duarum legionum exilium (opp. exercitum habere tantum): magis nomen ad praesidium quam vires adferre, L.: sunt nomina ducum, L.: Nomen amicitia est, nomen inane fides, O.
    * * *
    name, family name; noun; account, entry in debt ledger; sake; title, heading

    Latin-English dictionary > nōmen

  • 14 toga

        toga ae, f    [TEG-], a toga, gown, outer garment, citizen's cloak (a flowing robe in a single piece of white woollen stuff): pacis est insigne et oti toga: praetexta, the bordered toga of magistrates and free-born children: pura, the plain toga (assumed on coming of age): virilis, the toga of manhood: libera, of a freeman, O.: picta, worn in a triumph, L.: purpurea, i. e. royal, L.: candida, of white fulled cloth (worn by candidates for office), L.: pulla, a dark-gray toga (worn by mourners).— Fig., peace: cedant arma togae.— The Roman character, Rome: togae Oblitus, H.— A courtesan (who might wear the toga but not the stola), Tb.
    * * *
    toga; (outer garment of Roman citizen)

    Latin-English dictionary > toga

  • 15 phaedrus

    Phaedo (pupil of Socrates); Phaedrus (freeman of Augustus and Latin fabulist)

    Latin-English dictionary > phaedrus

  • 16 adsertio

    assertĭo ( ads-), ōnis, f. [2. assero].
    I.
    Lit. (acc. to 2. assero, I. A.), a formal declaration that one is a freeman or a slave:

    adsertio tam a servitute in libertatem, quam a libertate in servitium trahi significat,

    Prisc. p. 1208 P.; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 72 fin.:

    perfusoriae adsertiones,

    unauthorized declarations of freedom, Suet. Dom. 8:

    sitne liber qui est in adsertione,

    Quint. 3, 6, 57:

    ut in reis deportatis et adsertione secundā (i. e. judicio secundo, in quo adsertor de libertate agit),

    id. 5, 2, 1; so also id. 11, 1, 78; cf. Cod. Just. 7, 17, 1.—
    II.
    In gen., an assertion (late Lat.), Arn. 1, p. 18:

    deorum adsertio religiosa,

    an assertion of the existence of the gods, id. 4, p. 141.

    Lewis & Short latin dictionary > adsertio

  • 17 assertio

    assertĭo ( ads-), ōnis, f. [2. assero].
    I.
    Lit. (acc. to 2. assero, I. A.), a formal declaration that one is a freeman or a slave:

    adsertio tam a servitute in libertatem, quam a libertate in servitium trahi significat,

    Prisc. p. 1208 P.; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 72 fin.:

    perfusoriae adsertiones,

    unauthorized declarations of freedom, Suet. Dom. 8:

    sitne liber qui est in adsertione,

    Quint. 3, 6, 57:

    ut in reis deportatis et adsertione secundā (i. e. judicio secundo, in quo adsertor de libertate agit),

    id. 5, 2, 1; so also id. 11, 1, 78; cf. Cod. Just. 7, 17, 1.—
    II.
    In gen., an assertion (late Lat.), Arn. 1, p. 18:

    deorum adsertio religiosa,

    an assertion of the existence of the gods, id. 4, p. 141.

    Lewis & Short latin dictionary > assertio

  • 18 hibrida

    hibrĭda or hybrĭda ( ibr-), ae, comm. [most prob. kindred with hubrizô, hubris, qs. unbridled, lawless, unnatural; hence], of animals produced from two different species, a mongrel, hybrid.
    I.
    Lit.:

    in nullo genere aeque facilis mixtura cum fero (quam in suibus), qualiter natos antiqui hybridas vocabant ceu semiferos,

    Plin. 8, 53, 79, § 213.—
    II.
    Transf., of persons, one born of a Roman father and a foreign mother, or of a freeman and a slave:

    ibique postea ex hybridis, libertinis servisque conscripserat, Auct. B. Afr. 19, 4: hybrida quo pacto sit Persius ultus,

    Hor. S. 1, 7, 2; Suet. Aug. 19; Mart. 6, 39, 20; 8, 22:

    Q. Varius propter obscurum jus civitatis Hibrida cognominatus,

    Val. Max. 8, 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > hibrida

  • 19 illiberalis

    illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;

    mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    labor,

    id. Fin. 1, 1, 3:

    facinus,

    Ter. Ad. 3, 4, 3:

    duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    res ad cognoscendum non illiberalis,

    id. de Or. 1, 32, 146:

    mens,

    Quint. 1, 3, 14:

    cibus (raphanus),

    Plin. 19, 5, 26, § 79:

    servom haud illiberalem praebes te,

    Ter. And. 5, 5, 5:

    non te in me illiberalem putabit,

    disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—
    II.
    Niggardly, grasping:

    paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,

    Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:

    factum a vobis (with duriter immisericorditerque),

    Ter. Ad. 4, 5, 30:

    me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,

    Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:

    aliquid aestimare valde illiberaliter,

    i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > illiberalis

  • 20 illiberalitas

    illībĕrālĭtas ( inl-), ātis, f. [illiberalis], conduct unworthy of a freeman, ignoble or ungenerous behavior, meanness, stinginess (very rare):

    habenda est ratio rei familiaris, sed ita, ut illiberalitatis avaritiaeque absit suspicio,

    Cic. Off. 2, 18, 64; id. Att. 8, 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > illiberalitas

См. также в других словарях:

  • Freeman (Rappeur) — Nom Malek Brahimi Naissance 9 mai 1972 (37 ans) Alger, Algérie Pays d’origine …   Wikipédia en Français

  • Freeman (Familienname) — Freeman ist ein Familienname. Bekannte Namensträger Inhaltsverzeichnis A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z …   Deutsch Wikipedia

  • Freeman (surname) — Freeman is a surname, and may refer to:* Alan Freeman (1927–2006) Australian born DJ * Alfred Percy Freeman (1888–1965) Kent cricketer, only bowler to take 300 wickets in a season * Antonio Freeman (born 1972), American football player * Ben… …   Wikipedia

  • Freeman — can mean any of the following:Things* An individual not tied to land under medieval serfdom, unlike a villein or serf * A person who has been awarded Freedom of the City or Freedom of the Company in a Livery Company * Freeman and Freeman II ,… …   Wikipedia

  • Freeman–Sheldon syndrome — Freeman Sheldon syndrome Classification and external resources ICD 9 759.89 …   Wikipedia

  • Freeman — steht für: Freeman (Familienname), der Familienname Freeman Freeman ist der Vorname folgender Personen: Freeman Barr (* 1973), Boxer von den Bahamas Freeman Dyson (* 1923), britisch amerikanischer Physiker Freeman Freeman Thomas, 1. Earl of… …   Deutsch Wikipedia

  • Freeman Tilden — (* 22. August 1883 in Malden (Massachusetts); † 13. Mai 1980 in Warren (Maine)) war ein US amerikanischer Schriftsteller und Journalist. Er gilt als Begründer der Natur und Kulturinterpretation …   Deutsch Wikipedia

  • Freeman Dyson — Nacimiento 15 de diciembre de 1923 Crowthorne, Berkshire, Inglaterra …   Wikipedia Español

  • Freeman John Dyson — Freeman Dyson an der Harvard University Freeman John Dyson (* 15. Dezember 1923 in Crowthorne in Berkshire) ist ein englischer/US amerikanischer Physiker und Mathematiker …   Deutsch Wikipedia

  • Freeman-Maloy v. Marsden — revolves around a plaintiff, York University student Daniel Freeman Maloy, who held two protests at York University regarding the Israeli Palestinian conflict, disrupting classes. In response Lorna Marsden, President of York University, suspended …   Wikipedia

  • Freeman Dyson — an der Harvard University Freeman John Dyson (* 15. Dezember 1923 in Crowthorne in Berkshire) ist ein englischer/US amerikanischer Physiker und Mathematiker …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»